Jurisprudentie: naheffing bij verloren ritregistratie
De rechter legt iemand, die buiten zijn schuld niet meer kan bewijzen minder dan 500 kilometer privé te hebben gereden, toch een naheffing op. Hoe zit dit juridisch? Lees hieronder meer!
Meld u aan om alles te zien!
Aanmelden is gratis en is in minder dan twee minuten geregeld.
U krijgt toegang tot interessante en bruikbare informatie over bijtelling, mobiliteitsbudgetten,
private lease en rekentools.
Ook ontvangt u onze nieuwsbrief, zodat u altijd op de hoogte blijft.
Om deze pagina te kunnen zien heeft u minimaal een
Gratis lidmaatschap nodig.
Omschrijving case:
Een berijder bewaart zijn sluitende rittenadministratie op een laptop en op papier. De inspecteur heeft de administratie opgevraagd voor de jaren 2008 en 2009 en ontdekte dat de rittenadministratie niet volledig was. De berijder gaf aan dat het ontbreken van gegevens het gevolg was van een woedeaanval van zijn vrouw, die leed aan een borderline persoonlijkheidsstoornis. Zij had de papieren gegevens verscheurd en zijn laptop kapot gegooid, waarop hij de rittenadministratie bijhield. De inspecteur zag dit echter als opzet en legde een naheffingsaanslag op met een vergrijpboete van 50%.
Uitkomst:
Het feit dat de vrouw de gegevens heeft verscheurd en de computer kapot gegooid heeft, stond op zich als feit niet ter discussie. De rechter ziet het echter niet als opzet, maar als grove schuld. De boete werd daarom verlaagd naar 10% van de nageheven belasting. In cassatie oordeelde de Hoge Raad niet anders. De naheffingsaanslag met boete bleef dus in stand.
